فائزه اسدی؛ محمد علی محمدی فر
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش عملی مهارت‌های ارتباط صمیمانه بر سبک‌های عشق‌ورزی، بهزیستی روانشناختی، آزار عاطفی و تنش زناشویی در زنان متأهل بود. روش ﭘﮋوﻫﺶ، ﻧﯿﻤﻪ آزﻣﺎﯾﺸﯽ از ﻧﻮع ﭘﯿﺶآزﻣﻮن - ﭘﺲآزﻣﻮن ﺑﺎ ﮔﺮوه گواه ﺑﻮد. جامعه‌آماری پژوهش شامل تمامی زنان متاهل مراجعه‌کننده به پایگاه‌های سلامت شهرستان مهدیشهر ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش عملی مهارت‌های ارتباط صمیمانه بر سبک‌های عشق‌ورزی، بهزیستی روانشناختی، آزار عاطفی و تنش زناشویی در زنان متأهل بود. روش ﭘﮋوﻫﺶ، ﻧﯿﻤﻪ آزﻣﺎﯾﺸﯽ از ﻧﻮع ﭘﯿﺶآزﻣﻮن - ﭘﺲآزﻣﻮن ﺑﺎ ﮔﺮوه گواه ﺑﻮد. جامعه‌آماری پژوهش شامل تمامی زنان متاهل مراجعه‌کننده به پایگاه‌های سلامت شهرستان مهدیشهر در سال 1399 بود. از این بین 30 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان هر دو گروه پرسشنامه سبک‌های عشق ورزی، بهزیستی روانشناختی، آزار عاطفی و تنش زناشویی را در پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند. آموزش عملی مهارت‌های ارتباط صمیمانه در 10جلسه 90 دقیقه‌ای با فراوانی یک جلسه در هفته بر روی گروه آزمایش اجرا شد. داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد آموزش عملی مهارت‌های ارتباط صمیمانه باعث کاهش آزار عاطفی و تنش زناشویی و بهبود بهزیستی روانشناختی و سبک‌های عشق‌ورزی در گروهی شد که مورد آموزش قرار گرفته بودند اما در سبک عشق‌ورزی دوستانه تفاوت معناداری مشاهده نشد. در نتیجه از این روش می‌توان جهت کاهش تعارضات و ارتقا کیفیت زندگی زناشویی در زوجین استفاده کرد.
